Mijnfiets is een eigenzinnig ding. Daar was ik al achtergekomen in Portland. Dat solovluchtje smaakte kennelijk naar meer, want in plaats van dat hij netjes met me meekwam zodat ik hem kon oppikken van de baggageband en de Kiwidouane kon overtuigen dat ik geen vreemde diersoorten meeneem (ze zijn daar heel voorzichtig met alles dat niet uit Nieuw-Zeeland komt), bleef hij liggen in Londen. Dus na een uurtje of 45 wakker te zijn geweest, mocht ik verhaal halen bij de balie die zei dat hij 'heel waarschijnlijk' de volgende dag zou worden afgeleverd (zie het positief, ik hoef me geen zorgen te maken over hoe ik dat onding van vliegveld naar stad krijg). Inmiddels zijn we anderhalve dag later en is er nog geen teken van leven. Het is even afwachten of mijn trouwe kompaan er bij voorbaat de brui aan heeft gegeven of dat hij toch de natuurwonderen die dit land te bieden heeft, ook wil zien. Wordt vervolgd!

My bike's a bit stubborn. After its little solo flight in Portland it decided to visit London a little longer than I was staying, so when I got off the plane in Auckland, cleared customs, disposed of my fruit, got my luggage X-rayed and handed over my tent for cleaning, I discovered it wasn't there. Baggage service convincingly told me that it would arrive and be delivered to the hostel the next day (yay, I don't have to worry about getting from the airport to downtown with that thing strapped on my back). A day and a half later and still no sign of life. Did my faithful companion think this is a mission not worth beginning or will we get to see New Zealand's natural wonders together? To be continued!